ဒုတိယကမ္ဘာစစ် ပြီးဆုံးပြီး နှစ် ၈၀ အကြာတွင် အိုင်ဆင်ဟောင်ဝါ၏ မြစ်တော်စပ်က Holocaust ငြင်းဆိုမှုများ မြင့်တက်လာနေကြောင်း သတိပေး

(SeaPRwire) –   ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ဥရောပမှာ ပြီးဆုံးပြီး နှစ် ၈၀ အကြာမှာ လူအတော်များများက သူ့ရဲ့ပြင်းထန်မှုကို လျှော့တွက်နေကြတာဖြစ်စေ၊ လုံးဝငြင်းပယ်နေတာဖြစ်စေ လုပ်ဆောင်နေကြတယ်လို့ သမ္မတဟောင်း Dwight D. Eisenhower ရဲ့မြစ်ဖြစ်သူ Merrill Eisenhower Atwater က သတိပေးပြောကြားခဲ့ပါတယ်။

သူ့ရဲ့ပြောကြားချက်ဟာ ကြာသပတေးနေ့မှာ ဥရောပအောင်ပွဲနေ့ နှစ် ၈၀ ပြည့်ကို ကမ္ဘာတစ်ဝန်းကနိုင်ငံတွေက အထိမ်းအမှတ်ပြုလုပ်နေချိန်မှာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တာပါ။

၁၉၄၅ ခုနှစ် မေလ ၈ ရက်နေ့မှာ နာဇီဂျာမနီဟာ မဟာမိတ်တပ်ဖွဲ့တွေကို တရားဝင်လက်နက်ချခဲ့ပြီး ဥရောပမှာစစ်ပွဲကို အဆုံးသတ်စေခဲ့ပါတယ်။ အဲ့ဒီစစ်ပွဲအတွင်း ဂျူးလူမျိုး ၆ သန်းအပါအဝင် လူပေါင်း သန်း ၄၀ လောက်အသက်ဆုံးရှုံးခဲ့ရပါတယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့လက Eisenhower Atwater ဟာ Holocaust အောက်မေ့ဖွယ်နေ့မှာ March of the Living မှာပါဝင်ခဲ့ပြီး ကမ္ဘာတစ်ဝန်းက ကျန်ရစ်သူတွေနဲ့ ထောင်ပေါင်းများစွာသော ပါဝင်သူတွေနဲ့အတူ လမ်းလျှောက်ခဲ့ပါတယ်။ အဲ့ဒီချီတက်ပွဲဟာ နာဇီသေဒဏ်ပေးစခန်းတွေဖြစ်တဲ့ အော့ဇ်ဝစ်ချ် (Auschwitz) ကနေ ဘာကင်နော (Birkenau) ကို ပိုလန်နိုင်ငံမှာသိမ်းပိုက်ထားစဥ်က လမ်းကြောင်းအတိုင်း ကျဆုံးသူတွေကို လေးမြတ်ဂုဏ်ပြုတဲ့အနေနဲ့ ကျင်းပခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

“ သင်ဟာ နဲ့အတူထိုင်နေပြီး သင်ရော သူတို့ပါ အဲ့ဒီအချိန်ရဲ့ထူးခြားမှုကြောင့် ငိုနေကြတဲ့အခါ၊ ‘မင်းရဲ့အဘိုးမရှိရင် ဒါဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး’ လို့သူတို့ကမင်းကိုပြောတဲ့အခါ၊ မင်းရဲ့သတ္တိမရှိရင်ဒါဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူးလို့ငါပြောတယ်” လို့ Eisenhower Atwater က Digital ကို ဗုဒ္ဓဟူးနေ့မှာပြောကြားခဲ့ပါတယ်။

“ လူတစ်ယောက်ဟာ ကယ်တင်ခြင်းရခဲ့တဲ့အသက်ပေါင်းများစွာနဲ့ညီမျှပါတယ်။ စခန်းတွေလွတ်မြောက်ရုံတင်မကဘဲ မျိုးဆက်တွေကိုပါ ကယ်တင်ခဲ့တာပါ” လို့သူကထပ်ပြောပါတယ်။

အဲ့ဒီချီတက်ပွဲမှာပါဝင်သူတွေထဲမှာ အစ္စရေးရဲ့ယခင်အကြီးအကဲ ရဗ္ဗိ (rabbi) နဲ့ ဘူချန်ဝေါလ် (Buchenwald) မှာ ကလေးအဖြစ်ကျန်ရစ်ခဲ့သူ Israel Meir Lau လည်းပါဝင်ပြီး ဥရောပမှာ နာဇီတွေကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်တဲ့မဟာမိတ်တပ်တွေကို ဦးဆောင်ခဲ့သူ နဲ့ စခန်းလွတ်မြောက်စဥ်မှာ တွေ့ဆုံခဲ့ပါတယ်။

ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း ဗြိတိသျှစစ်တပ်အရာရှိတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ဘာဂင်-ဘယ်လ်ဆင် (Bergen-Belsen) အာရုံစူးစိုက်ရာစခန်းကို လွတ်မြောက်အောင် ကူညီပေးခဲ့သူ အစ္စရေးသမ္မတ Isaac Herzog ရဲ့ဖခင် Chaim Herzog ကိုလည်း အောက်မေ့သတိရခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ဖခင် Yitzhak Isaac Halevi Herzog ဟာ အစ္စရေးရဲ့အကြီးအကဲ ရဗ္ဗိဖြစ်လာပြီး စစ်ပြီးခေတ် ဥရောပတစ်ခွင်က ဂျူးလူမျိုးတွေကို ကူညီဖို့မစ်ရှင်ရဲ့အစိတ်အပိုင်းအဖြစ် ၁၉၄၆ ခုနှစ်မှာ ဗိုလ်ချုပ် Eisenhower နဲ့တွေ့ဆုံခဲ့ပါတယ်။

က သူ့ပါဝင်မှုကို “ နှိမ့်ချမှု” လို့ခေါ်ပြီး အဲ့ဒီချီတက်ပွဲက သူ့ကို “ အမည်မသိသူရဲကောင်းတွေနဲ့ ထိုင်ပြီး စကားပြောခွင့်” ပေးခဲ့တယ်လို့ပြောပါတယ်။

အထူးသဖြင့် ကျန်ရစ်သူတစ်ဦးဖြစ်တဲ့ Eva Clarke က အထင်ကြီးလေးစားလောက်စရာဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ “ သူမဟာ ကျွန်တော်တွေ့ဖူးသမျှမှာ အကြင်နာဆုံးသူတွေထဲကတစ်ယောက်ပါ။ သူမမွေးဖွားခါနီးရက်အနည်းငယ်အလိုမှာ ဓာတ်ငွေ့ကုန်သွားတယ်ဆိုတာကို သိလိုက်ရတာဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ စွက်ဖက်မှုပါပဲ” လို့ သူက Digital ကိုပြောပါတယ်။ “ သူမက ဦးဆောင်ခဲ့ပါတယ်။ အံ့သြစရာကောင်းတဲ့အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ပါ၊ အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်နဲ့ပါ။ သူမက လူတိုင်းကို နှိုးဆော်သင့်ပါတယ်။”

Clarke ကို ဧပြီ ၂၉ ရက်၊ ၁၉၄၅ ခုနှစ်မှာ မော့သောင်စန် (Mauthausen) အာရုံစူးစိုက်ရာစခန်းရဲ့တံခါးဝမှာမွေးဖွားခဲ့ပြီး အဲ့ဒီမှာမွေးဖွားပြီး ရှင်သန်ခဲ့တဲ့ ကလေးသုံးယောက်ထဲက တစ်ယောက်အဖြစ် သိကြပါတယ်။

Clarke ရဲ့မိခင် Anka Kauderova ဟာ အာရုံစူးစိုက်ရာစခန်းတွေမှာ သုံးနှစ်ခွဲကြာ နေထိုင်ခဲ့ရပြီး ချက်ကိုစလိုဗက်ကီးယား (Czechoslovakia) မှာရှိတဲ့ သီရီဆီယန်စတက် (Theresienstadt)၊ အော့ဇ်ဝစ်ချ် (Auschwitz) နဲ့ ဂျာမနီမှာရှိတဲ့ ဖရီဘာ့ဂ် (Freiberg) ကျွန်ပြုလုပ်ငန်းနဲ့ လက်နက်စက်ရုံစခန်းတွေမှာ နေထိုင်ခဲ့ရပါတယ်။ သူမကို အခြားအကျဉ်းသား ၂,၀၀၀ နဲ့အတူ ပွင့်လင်းတဲ့ ကျောက်မီးသွေးတွဲတွေနဲ့ စားစရာမရှိဘဲ၊ ရေအနည်းငယ်နဲ့ ရက်ပေါင်း ၁၇ ရက်ကြာ မော့သောင်စန် (Mauthausen) အထိ သယ်ဆောင်ခဲ့ပါတယ်။

“ ကျွန်မမိဘတွေဟာ သီရီဆီယန်စတက် (Theresienstadt) မှာ သုံးနှစ်ကြာနေထိုင်ခဲ့ရပြီး အဲ့ဒါက မထူးဆန်းပါဘူး။ သူတို့က ငယ်ရွယ်ပြီး သန်မာကာ အလုပ်လုပ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ အချို့ကိစ္စတွေမှာ အဲ့ဒါက သေဒဏ်စခန်းတစ်ခုအဖြစ် ဖြတ်သန်းခဲ့တာပါ” လို့ Clarke က Digital ကိုပြောပါတယ်။

“ ၁၉၄၄ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလကုန်မှာ သူတို့ရဲ့ကံဆိုးမှုတွေစခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မအဖေက ကိုပို့ဆောင်ခံရပြီး နောက်နေ့မှာပဲ အမေက သူ့နောက်ကို လိုက်ပါဖို့ စိတ်အားထက်သန်စွာနဲ့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။ သူဘယ်ကိုသွားနေတယ်ဆိုတာကို သူမမသိခဲ့ဘဲ အဆိုးဆုံးမဟုတ်နိုင်ဘူးလို့ ယုံကြည်ပြီး သူတို့ရှင်သန်နိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ခဲ့ပါတယ်” လို့သူမကဆိုပါတယ်။

Anka ဟာ သူ့ခင်ပွန်းကို နောက်တစ်ကြိမ်မတွေ့တော့ပါဘူး။ မျက်မြင်သက်သေတစ်ဦးက ၁၉၄၅ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီ ၁၈ ရက်မှာ အော့ဇ်ဝစ်ချ် (Auschwitz) အနီးမှာရှိတဲ့ သေမင်းလမ်းလျှောက်စဥ်မှာ သူ့ကိုပစ်သတ်ခဲ့တယ်လို့ နောက်ပိုင်းမှာ သူမကိုပြောပြခဲ့ပါတယ်။ အော့ဇ်ဝစ်ချ် (Auschwitz) ကို ဇန်နဝါရီ ၂၇ ရက်မှာ ရုရှားတပ်မတော်က လွတ်မြောက်စေခဲ့ပါတယ်။

၁၉၄၃ ခုနှစ်မှာ Anka ဟာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာခဲ့ပါတယ်။ “ အဲ့ဒါကအန္တရာယ်များပေမယ့် သူကကျွန်မအဖေနဲ့လျှို့ဝှက်တွေ့ခဲ့ပါတယ်။ အာရုံစူးစိုက်ရာစခန်းတစ်ခုမှာ ကိုယ်ဝန်ရတာဟာ သေဒဏ်ပေးခံရနိုင်တဲ့ပြစ်မှုတစ်ခုလို့ သတ်မှတ်ခံခဲ့ရပါတယ်” လို့ Clarke ကဆိုပါတယ်။

သူမရဲ့မောင်လေးကို ဖေဖော်ဝါရီ ၁၉၄၄ ခုနှစ်မှာမွေးဖွားခဲ့ပြီး နောက်နှစ်လအကြာမှာ အဆုတ်ရောင်ရောဂါနဲ့ သေဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။ “ အမေက ကလေးကိုချီပြီး အော့ဇ်ဝစ်ချ် (Auschwitz) ကိုရောက်ခဲ့မယ်ဆိုရင် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို ဓာတ်ငွေ့ခန်းထဲ ပို့လိုက်မှာပါ။ သူမကိုယ်ဝန်ရှိနေတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှမသိခဲ့ဘူး။ ကျွန်မနဲ့ရှိနေတယ်ဆိုတာကိုပေါ့။”

၁၉၄၅ ခုနှစ် ဧပြီလမှာ Anka ဟာ မော့သောင်စန် (Mauthausen) ကိုပို့ဆောင်ခံခဲ့ရပါတယ်။ “ အဲ့ဒါက သြစတြီးယား (Austria) မှာရှိတဲ့ ဒန်းညုမြစ်ပေါ်က လှပတဲ့ရွာလေးတစ်ရွာပါ။ ဒါပေမယ့် စခန်းက အဲ့ဒီနောက်က တောင်ကုန်းတစ်ခုပေါ်မှာ တည်ရှိပါတယ်။ ကျွန်မအမေက ရထားဘူတာရုံမှာ နာမည်ကိုမြင်တဲ့အခါ သူမ အံ့သြသွားခဲ့ပါတယ်။ အဲ့ဒီနေရာက ဘယ်လောက်ကြောက်စရာကောင်းလဲဆိုတာ သူမကြားဖူးထားလို့ပါ။ အဲ့ဒီတုန်လှုပ်မှုက သူမကို မွေးဖွားဖို့လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့ပြီး ကျွန်မကို စတင်မွေးဖွားတော့တာပါပဲ” လို့ Clarke ကဆိုပါတယ်။

သူမရှင်သန်ရခြင်းရဲ့အကြောင်းအရင်းကို အချိန်ကိုက်ဖြစ်ခြင်းကြောင့်လို့ သူမကဆိုပါတယ်။ “ ဧပြီ ၂၈ ရက်မှာ ရဲ့ဓာတ်ငွေ့ကုန်သွားပါတယ်။ ကျွန်မကို ဧပြီ ၂၉ ရက်မှာ မွေးဖွားခဲ့ပါတယ်။ ဟစ်တလာ (Hitler) ဟာ ဧပြီ ၃၀ ရက်မှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတ်သေခဲ့ပါတယ်။ မေလ ၅ ရက်မှာ အမေရိကန် ၁၁ ကြိမ်မြောက် သံချပ်ကာတပ်မဟာက စခန်းကို လွတ်မြောက်စေခဲ့ပါတယ်။”

အမေရိကန်တွေရောက်လာတဲ့အခါ အစားအသောက်နဲ့ဆေးဝါးတွေ ယူဆောင်လာပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အားနည်းနေတဲ့သူအတော်များများက အဲ့ဒါတွေကိုရရှိပြီးတဲ့နောက်မှာ သေဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။ သုံးပတ်အကြာမှာ Anka ဟာ အားပြန်ပြည့်လာတဲ့အခါ အမေရိကန်တပ်ဖွဲ့တွေက သူ့ကို ပရာ့ဂ် (Prague) ကို ပြန်ပို့ပေးခဲ့ပါတယ်။ အဲ့ဒီမှာ Anka ဟာ သူ့ရဲ့ဒုတိယခင်ပွန်းနဲ့တွေ့ဆုံခဲ့ပြီး နှစ်ယောက်သား ကွန်မြူနစ်အုပ်ချုပ်မှုအောက်မှာ မနေထိုင်ချင်တဲ့အတွက် နောက်ဆုံးမှာ ဗြိတိန် (U.K.) မှာ အခြေချနေထိုင်ခဲ့ပါတယ်။

“ Merrill ဟာ ကျွန်မရဲ့အကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်းအသစ်ပါပဲလို့ ကျွန်မခံစားမိပါတယ်” လို့ Clarke က Eisenhower Atwater အကြောင်းပြောပါတယ်။ “ စစ်ပွဲကို အဆုံးသတ်ရာမှာ အရေးပါတဲ့အခန်းကဏ္ဍမှာပါဝင်ခဲ့တဲ့သူတစ်ယောက်ရဲ့မြစ်နဲ့တွေ့ရတာဟာ အတိုင်းမသိဝမ်းသာစရာပါပဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်က အော့ဇ်ဝစ်ချ် (Auschwitz) မှာ သူ့ကိုနောက်တစ်ကြိမ်ပြန်တွေ့ရလို့ ဝမ်းသာပါတယ်။ လူတိုင်းက သူ့ရဲ့အဘိုးလုပ်ဆောင်ပေးခဲ့တဲ့အရာတွေအတွက် ကျေးဇူးတင်ချင်နေကြတာပါ။”

Clarke ဟာ အမေရိကန်တပ်ဖွဲ့တွေက လွတ်မြောက်စေခဲ့တဲ့ နှစ် ၈၀ ပြည့်အခမ်းအနားကို တက်ရောက်ဖို့အတွက် ဒီတနင်္ဂနွေနေ့မှာ မော့သောင်စန် (Mauthausen) ကို ပြန်သွားပါလိမ့်မယ်။ “ ကျွန်မနဲ့ အလားတူအခြေအနေတွေအောက်မှာ မွေးဖွားခဲ့တဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်လည်း အဲ့ဒီမှာရှိနေပါလိမ့်မယ်။ ကျေးဇူးတင်စရာကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်မမပြောတတ်တော့ပါဘူး” လို့ သူမက Digital ကိုပြောပါတယ်။

သူ့ရဲ့အဘိုးရဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာရှင်းလင်းပြတ်သားမှုကို ထင်ဟပ်စေခြင်းအားဖြင့် Eisenhower Atwater က ကျွန်တော်တို့အားလုံးဟာ လူသားတွေအရင်ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို အလေးထားပြောကြားခဲ့ပါတယ်။

“ ကျွန်တော်တို့အားလုံး ဘာမှားလဲ၊ ဘာမှန်လဲဆိုတာကို သိပါတယ်။ လူတွေကိုသတ်တာ၊ ကလေးတွေကိုမီးဖိုထဲထည့်တာ၊ လူတွေကိုဓာတ်ငွေ့ခန်းထဲထည့်တာတွေဟာ မှားပါတယ်။ အဲ့ဒါက ရှင်းပါတယ်” လို့သူကဆိုပါတယ်။

ဟာ မယုံကြည်မှုကနေ အမြစ်တွယ်လေ့ရှိတယ်ဆိုတာကို သူကဝန်ခံခဲ့ပါတယ်။ “ လူအများကြီးသေဆုံးတာကို နားလည်ဖို့ခက်ခဲတဲ့အတွက် တစ်ခုခုမဖြစ်ခဲ့ဘူးလို့ပြောဖို့ လွယ်ကူပါတယ်။ အဲ့ဒါကိုကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါဖြစ်ခဲ့တာပါ။ နာဇီဂျာမန်တွေဟာ တစ်နေ့ကို လူ ၁၀,၀၀၀ သတ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒါကို ကောင်းကောင်းမှတ်တမ်းတင်ထားပါတယ်။ သူတို့ကိုယ်တိုင်မှတ်တမ်းတင်ထားသလို မဟာမိတ်တပ်ဖွဲ့တွေကလည်း ကိုယ်တိုင်မြင်ခဲ့ကြပါတယ်။”

“ ငါးနှစ်ကနေ ခြောက်နှစ်အတွင်း လူ ၆ သန်းသေဆုံးတာအကြောင်းကို ဘယ်သူမှတကယ်မပြောချင်ကြပါဘူး” လို့သူကဆက်ပြောပါတယ်။ “ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါကအမှန်တရားပါပဲ။”