ပုပ်ရဟန်းမင်း၏ရာထူး၏ရှည်လျားသောလမ်းကြောင်း: Francis ၏ကွယ်လွန်မှုသည်ချာ့ခ်ျ၏အရေးအပါဆုံးပုဂ္ဂိုလ်များအပေါ်အာရုံစူးစိုက်မှုကိုအသစ်တဖန်ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

(SeaPRwire) –   အေဒီ ၃၀ ခုနှစ်များတွင် ယေရှုခရစ်တော်၏အသေခံတော်မူပြီးနောက် ပုပ်ရဟန်းမင်း ဖရန်စစ် – ဂျော့ခ်ျ မာရီယို ဘာဂိုလီယို – အသက် ၈၈ နှစ်တွင် အီစတာတနင်္လာနေ့၌ ကွယ်လွန်သွားသည်အထိ ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျ၏ ပုပ်ရဟန်းမင်း ၂၆၆ ဦး ရှိခဲ့သည်။

ထင်ရှားကျော်ကြားသော ပုပ်ရဟန်းမင်းမှာ ပထမဆုံးဘွဲ့ကိုင်ဆောင်သူ စိန့်ပီတာဟု ယူဆကြသည်။

ခရစ်တော်သည် သူ့အား ရောမမြို့၏ ပထမဦးဆုံးဂိုဏ်းအုပ်အဖြစ် ခန့်အပ်ခဲ့ပြီး ဗာတီကန်မြို့ရှိ စိန့်ပီတာဘုရားရှိခိုးကျောင်းကို သူ့အား ဂုဏ်ပြုသောအားဖြင့် မှည့်ခေါ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

အာရှမိုင်းနားဒေသရှိ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရသူများထံ စိန့်ပီတာရေးသားပေးပို့သောစာများကိုလည်း ဓမ္မသစ်ကျမ်း၏ဩဝါဒစာများတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။

ပီတာသည် အေဒီ ၆၄ ဝန်းကျင်တွင် သေဆုံးခဲ့ပြီးနောက် ပုပ်ရဟန်းမင်း လင်းနပ်စ်က ဆက်ခံသည်ဟုဆိုသည်။

ယနေ့ခေတ်တွင် ကက်သလစ်ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်း၌ မကြာသေးမီက ပုပ်ရဟန်းမင်းများထဲမှ ဂျွန်ပေါလ် ၂ သည် ဩဇာအရှိဆုံးသော ပုပ်ရဟန်းမင်းအဖြစ် ထည့်သွင်းစဉ်းစားခံထိုက်သူဖြစ်ကြောင်း သဘောတူညီမှုများစွာရှိသည်။

ဂျွန်ပေါလ် ၂ သည် ၁၅၀၀ ခုနှစ်များအတွင်း ပုပ်ရဟန်းမင်း အေဒြီယန် နောက်ပိုင်း ပထမဆုံးသော အီတလီလူမျိုးမဟုတ်သည့် ပုပ်ရဟန်းမင်းလည်းဖြစ်သည်။ ပိုလန်နိုင်ငံတွင် ကာရို ဝိုတီယာအဖြစ် မွေးဖွားခဲ့ပြီး ဂျွန်ပေါလ်၏ ဗာတီကန်တွင် သုံးဆယ်ကြာမြင့်သော သက်တမ်းသည် ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျအတွက် အလွန်ထင်ရှားသော အခြေအနေများဖြင့် မှတ်သားလောက်စရာဖြစ်သည်။

ဒစ်ဂျစ်တယ်ခေတ်ထဲသို့ ရွေ့လျားမှုကို ကြီးကြပ်ကွပ်ကဲခဲ့သော်လည်း စာရေးဆရာအဖြစ် ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။

သူသည် ချာ့ခ်ျအတွက် သာသနာ့ဥပဒေများကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်ခဲ့ပြီး စွယ်စုံကျမ်း ၁၂ စောင်ကျော်၊ တမန်တော်များ၏ တိုက်တွန်းချက်များ၊ တမန်တော်စာ ၅၀ နီးပါးနှင့် စာအုပ်အမြောက်အမြားကို ရေးသားခဲ့ကြောင်း ဖခင် ဝီလီယမ် ဆန်းဒါးစ်က “အလွန်ကောင်းမွန်သော” ပုပ်ရဟန်းမင်းများ၏စာရင်းပြုစုရာတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။

ပုပ်ရဟန်းမင်း ဂျွန်ပေါလ် ၂ အား ဂျွန်ပေါလ်သ ​​ဂရိတ်ဟု တရားဝင်ခေါ်ဝေါ်ခြင်းမရှိသေးသော်လည်း တစ်နေ့တွင် သူသည် ထိုသို့ဖြစ်လာလိမ့်မည်ဟု ကျယ်ပြန့်စွာ သဘောတူညီထားကြသည်။

ဂျွန်ပေါလ်သည် ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျ၏ အတိတ်အပြစ်များအတွက် ဘုရားသခင်ထံ ခွင့်လွှတ်မှုတောင်းခံသည့် ပူဇော်ဆုတောင်းပွဲကို ထင်ရှားစွာ ကျင်းပခဲ့ပြီး နိုင်ငံတော်အဆင့် ၁၀၀ ကျော် သွားရောက်ခဲ့ရာတွင် ခရစ်ယာန်မဟုတ်သူများနှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံခြင်းများ ပါဝင်သည်။

ထိုသွားရောက်လည်ပတ်မှုများထဲမှတစ်ခုတွင် ၁၉၇၉ ခုနှစ်၌ နယူးယောက်မြို့၊ ဘရွန်းခ်ရှိ Yankees Stadium ၌ လူပေါင်း ၈၀,၀၀၀ အား ပုပ်ရဟန်းမင်းက ပူဇော်ဆုတောင်းပွဲ ပြုလုပ်ပေးခဲ့သည်။

လီယို ၁၊ ဂရီဂိုရီ ၁ နှင့် နီကိုးလပ်စ် ၁ အနည်းငယ်သာ “အလွန်ကောင်းမွန်သော” ဟူသော ဘွဲ့ကိုရရှိခဲ့ကြသည်။

အေဒီ ၄၀၀ ခုနှစ်များတွင် ပုပ်ရဟန်းမင်း လီယိုသည် အက်တီလာသည် ဟွန်နှင့်တွေ့ဆုံပြီး ရောမမြို့ကို ဝိုင်းရံခြင်းမှ တားဆီးနိုင်ခဲ့သော်လည်း ဗန်ဒယ်လူမျိုးများက နောက်ပိုင်းတွင် သိမ်းပိုက်သွားခဲ့သည်။

ပုပ်ရဟန်းမင်း ဂရီဂိုရီ ၁ သည် ၅၀၀ ခုနှစ်နှောင်းပိုင်းတွင် “ဂရီဂိုရီယန်တေးသံ” ကို စတိုင်လ်ကျစေသော ကက်သလစ်ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီး ယနေ့အထိ ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျအများအပြားတွင် ရှိနေသေးသော ရိုးရာဓလေ့တစ်ခုဖြစ်သည်။

ချမ်းသာကြွယ်ဝသော မိသားစုမှမွေးဖွားလာသော ဂရီဂိုရီ ၁ သည် နောက်ပိုင်းတွင် သူ၏စည်းစိမ်ဥစ္စာများကို စွန့်လွှတ်ပြီး ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းသို့ ပြောင်းရွှေ့ကာ ဆင်းရဲနွမ်းပါးသူများကို ကူညီခဲ့သည်။

ဂရီဂိုရီသည် ရောမမြို့၏ ဘဏ္ဍာစိုးအဖြစ် သတ်မှတ်ခံရပြီး လွမ်ဘတ်လူမျိုးများကဲ့သို့သော အဖွဲ့အစည်းများမှ ဝိုင်းရံခြင်းကို တားဆီးရန် သူ၏ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှုများကို Encyclopedia Britannica တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။

သူသည် ရောမအခြေခံအဆောက်အအုံများကို ပြုပြင်ခဲ့ပြီး လွမ်ဘတ်နှင့် ဂေါလ်လူမျိုးများနှင့် ပြေငြိမ်းရေးကို ရှာဖွေခဲ့ကာ သူကိုယ်တိုင် သဘောမတူဘဲ ဆန့်ကျင်ကန့်ကွက်သည့် အစိုးရဥပဒေများကို အတည်ပြုခဲ့ပြီး “ဘုရားသခင်အတွက် ပြောဆိုသင့်သည်ကို မတားဆီးဘဲ [ဧကရာဇ်မောရစ်] ကို နာခံရန် သူ၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခဲ့ကြောင်း” ရှင်းပြခဲ့သည်။

ပုပ်ရဟန်းမင်း နီကိုးလပ်စ်သည် ၈၀၀ ခုနှစ်အလယ်ပိုင်းတွင် ပုပ်ရဟန်းမင်းဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူသည် မင်းတစ်ပါးက သူ၏ဇနီးနှင့် ကွာရှင်းပြီး အခြားအမျိုးသမီးတစ်ဦးနှင့် လက်ထပ်ရန် ကြိုးပမ်းမှုကို တားမြစ်ခဲ့သည်။ Encyclopedia Britannica ၏အဆိုအရ သူသည် သန့်ရှင်းသော ရုံးတော်သည် ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျ၏ အကြီးအကဲဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ပြီး “ရောမမြို့၏ အချုပ်အခြာအာဏာ” ကို တိုက်တွန်းခဲ့သည်။

အခြားသော ပုပ်ရဟန်းမင်းများသည် “အလွန်ကောင်းမွန်သော” ဘွဲ့ကို မရရှိခဲ့သော်လည်း ကမ္ဘာနှင့်လူ့အဖွဲ့အစည်းအပေါ်တွင် တည်မြဲသော သက်ရောက်မှုများရှိခဲ့သည်။

ထိုပုပ်ရဟန်းမင်းများထဲမှတစ်ပါးမှာ ပုပ်ရဟန်းမင်း ဂရီဂိုရီ ၁၃ ဖြစ်သည်။

ဂျူလီယန်ပြက္ခဒိန်တွင် မှားယွင်းစွာတွက်ချက်မှုများကြောင့် ဂရီဂိုရီ ၁၃ သည် ၁၅၈၂ ခုနှစ်တွင် ပြက္ခဒိန်အသစ်ကို ပြဌာန်းခဲ့ပြီး နွေဦးဥတုသည် ၁၄၀၀ ကြာမြင့်ချိန်တွင် မတ်လအစောပိုင်းသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။

၁၅၈၂ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၄ ရက်တွင် ဂရီဂိုရီ ၁၃ က နောက်တစ်ရက်ကို အောက်တိုဘာလ ၅ ရက်ဟု မသတ်မှတ်ဘဲ အောက်တိုဘာလ ၁၅ ရက်ဟု သတ်မှတ်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့ပြီး လ၏ ကွဲလွဲမှုကို ပြင်ဆင်ခဲ့သည်။ ၁၆ ရာစုအကုန်တွင် အနောက်နိုင်ငံအများစုသည် “ဂရီဂိုရီယန်ပြက္ခဒိန်” အသစ်ကို လိုက်နာလာခဲ့ကြသည်။

သမိုင်းတွင် ဩဇာအရှိဆုံးသော ပုပ်ရဟန်းမင်းတစ်ပါးမှာ ပုပ်ရဟန်းမင်း အင်နိုဆင့် ၃ ဖြစ်သည်။ ၁၂၀၀ ဝန်းကျင်တွင် အင်နိုဆင့် ၃ သည် ယခု ပြင်သစ်၊ စပိန်နှင့် ပေါ်တူဂီနိုင်ငံများရှိ မွတ်စလင်များသိမ်းပိုက်ထားသော နယ်မြေများနှင့် ယနေ့ အစ္စရေးနှင့် ဂျော်ဒန်နိုင်ငံများအနီးရှိ သမိုင်းဝင် မြေမြတ်ဒေသကို ပြန်လည်သိမ်းယူရန် ကြိုးပမ်းမှုအဖြစ် “အုပ်စိုးရန်စစ်ပွဲများ” အမြောက်အမြားကို စတင်ခဲ့သည်။

သူသည် သူ၏တန်ခိုးအာဏာကို ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စများအထိ တိုးချဲ့ခဲ့ပြီး ပြင်သစ်ဘုရင် ဖိလစ်အား သူ၏ကွဲကွာနေသော ဇနီးထံ ပြန်လာရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။

မကြာသေးမီက ပုပ်ရဟန်းမင်း ဖရန်စစ်သည် ဩဇာအရှိဆုံးပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးအဖြစ် သတ်မှတ်ခံရပြီး သူသည်အတိတ်ပုပ်ရဟန်းမင်းများထက် နိုင်ငံရေးနယ်ပယ်ထဲသို့ ပိုမိုနက်ရှိုင်းစွာ စူးစမ်းလေ့လာသူ အနည်းငယ်ထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်။

၂၀၁၅ ခုနှစ်တွင် ဖရန်စစ်သည် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို အဓိကထားရေးသားသော ပထမဆုံး ပုပ်ရဟန်းမင်း၏ စွယ်စုံကျမ်းဖြစ်သည့် Laudato Si ကို ထုတ်ဝေခဲ့သည်။

ယင်း၏ နောက်ဆက်တွဲရလဒ်များတွင် ယင်းနှစ်၏ ပါရီမြို့ရှိ ကုလသမဂ္ဂ ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုဆိုင်ရာ ညီလာခံကို ကြိုတင်ခန့်မှန်းရာတွင် အထောက်အကူဖြစ်စေခဲ့ပြီး နိုင်ငံပေါင်း ၁၉၆ နိုင်ငံအကြား ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အပူချိန်မြင့်တက်လာမှုဆိုင်ရာ သဘောတူညီချက်ကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။

သူသည် အနောက်တိုင်းဈေးကွက်အရင်းရှင်စနစ်ကို ဝေဖန်ခြင်းနှင့် “ငွေကြေးကို ထိန်းချုပ်မှုမဲ့စွာ လိုက်စားခြင်း” သည် မိန့်ခွန်းတစ်ခုအတွင်း “မာရ်နတ်၏ မစင်” ဖြစ်သည်ဟု ပြောဆိုခြင်းကြောင့်လည်း လူသိများသည်။