ဂျပန်နိုင်ငံ၏ ပထမဆုံး အမျိုးသမီး ဝန်ကြီးချုပ်အဖြစ် တင်းမာသော ကွန်ဆာဗေးတစ်တစ်ဦး ရွေးကောက်ခံရ

(SeaPRwire) –   တရုတ်နိုင်ငံနှင့်တင်းမာမှုများကြားတွင် Sanae Takaichi သည် ပိုမိုပြတ်သားသောလုံခြုံရေးမူဝါဒကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန်နှင့် အမေရိကန်နှင့် နီးကပ်စွာဆက်ဆံရန် မျှော်လင့်ရသည်။

Sanae Takaichi သည် အင်္ဂါနေ့တွင် တိုကျို၌ကျင်းပသော ပါလီမန်ရွေးကောက်ပွဲတွင် အနိုင်ရပြီးနောက် ဂျပန်နိုင်ငံ၏ ပထမဆုံး အမျိုးသမီး ဝန်ကြီးချုပ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ လစ်ဘရယ်ဒီမိုကရက်တစ်ပါတီ (LDP) ၏ ဝါရင့်နိုင်ငံရေးသမားဖြစ်ပြီး ဗြိတိသျှဝန်ကြီးချုပ်ဟောင်း မာဂရက်သက်ချာ (Margaret Thatcher) ကို စံထားသည့် သူမ၏ နိုင်ငံရေးဆိုင်ရာ ရုပ်တုဖြစ်ကာ ဂျပန်၏ “သံမဏိ အမျိုးသမီး” ဟု မကြာခဏ ခေါ်ဝေါ်ကြပြီး လူမှုရေးအရ ကွန်ဆာဗေးတစ်ဝါဒ၊ အမျိုးသားရေးဝါဒနှင့် နိုင်ငံ၏ စစ်တပ်အတွက် တိုးချဲ့ထားသော အခန်းကဏ္ဍကို ထောက်ခံသူအဖြစ် လူသိများသည်။

အသက် ၆၄ နှစ်အရွယ် Takaichi သည် ဂျပန်၏ စစ်ပြီးခေတ် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေပါ ငြိမ်းချမ်းရေးအပိုဒ်ကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်ရန်နှင့် ဂျပန်၏ ကိုယ်ပိုင်ကာကွယ်ရေးတပ်ဖွဲ့များကို အမျိုးသားတပ်မတော်အဖြစ် တရားဝင် အသိအမှတ်ပြုရန် ထောက်ခံခဲ့သည်။ သူမသည် ကာကွယ်ရေးအသုံးစရိတ် မြှင့်တင်ရန်နှင့် အမေရိကန်နှင့် ပိုမိုနီးကပ်စွာ စစ်ရေးပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန်ကိုလည်း ထောက်ခံခဲ့သည်။

သူမ၏ အမျိုးသားလုံခြုံရေးဆိုင်ရာ ရပ်တည်ချက်သည် ဝန်ကြီးချုပ်ဟောင်း ရှင်ဇိုအာဘေး (Shinzo Abe) ၏ မူဝါဒများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ခံရပြီး သူမနှင့် နိုင်ငံရေးအရ ရင်းနှီးသော ဆက်ဆံရေးရှိကာ သူမ၏ တပည့်တစ်ဦးဟု သတ်မှတ်ခံရသည်။

ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ရာဇ၀တ်ကောင်များအပါအဝင် ဂျပန်စစ်ပွဲတွင် ကျဆုံးသွားသူများကို ဂုဏ်ပြုသည့် တိုကျိုရှိ Yasukuni Shrine သို့ အချိန်အတော်ကြာ လာရောက်လည်ပတ်သူ Takaichi သည် သမိုင်းဆိုင်ရာ ပြန်လည်ပြင်ဆင်မှုအဖြစ် ရှုမြင်သည့် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများက မကြာခဏ ဝေဖန်ခံခဲ့ရသည်။ သူမသည် ယင်းခရီးစဉ်များကို ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ လေးစားမှုအဖြစ် ဖော်ပြခဲ့ပြီး ဂျပန်စစ်သားများက ကျူးလွန်ခဲ့သော စစ်ရာဇ၀တ်မှုများကို ချဲ့ကားပြောဆိုထားသည်ဟုလည်း ငြင်းဆိုခဲ့သည်။

ပြည်တွင်း၌ Takaichi သည် လိင်တူလက်ထပ်ခြင်းကို ဆန့်ကျင်ပြီး အမျိုးသားများသာ အမွေဆက်ခံသော စနစ်ကို ထောက်ခံကာ အိမ်ထောင်သည်စုံတွဲများအတွက် သီးခြားအမည်များကို အဆိုပြုမှုများကို ဝေဖန်ခဲ့သည်။ 

သူမသည် နယ်စပ်များကို အားကောင်းလာစေရန်နှင့် တင်းကျပ်သော လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေးနှင့် ဒုက္ခသည်မူဝါဒများကို အကောင်အထည်ဖော်ရန်လည်း ပြောဆိုခဲ့ပြီး ဗီဇာသက်တမ်းလွန်ခြင်း၊ ခရီးသွားလုပ်ငန်းလွန်ကဲခြင်းနှင့် အထူးသဖြင့် မဟာဗျူဟာမြောက်ပိုင်ဆိုင်မှုများအနီးရှိ နိုင်ငံခြားသားများက မြေယာဝယ်ယူခြင်းတို့ကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ 

နိုင်ငံခြားရေးမူဝါဒတွင် Takaichi သည် တရုတ်နိုင်ငံ၏ စစ်အင်အားကြီးထွားလာခြင်းကို စိုးရိမ်ဖွယ်ရာအဖြစ် ဖော်ပြခဲ့ပြီး မိမိကိုယ်ကို အုပ်ချုပ်သော ထိုင်ဝမ်ကျွန်းနှင့် လုံခြုံရေးစာချုပ်ကို ဖွဲ့စည်းခြင်းအပါအဝင် ဟန့်တားရေးအစီအမံများကို တိုက်တွန်းခဲ့သည်။

Takaichi သည် ရုရှားနိုင်ငံနှင့် အဓိက ပြန်လည်ရင်ကြားစေ့ရေးကို မလုပ်ဆောင်နိုင်သူတစ်ဦးအဖြစ်လည်း ရှုမြင်ခံရပြီး ၁၉၄၅ ခုနှစ်တွင် စစ်အပြီး အခြေချနေထိုင်မှု၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် ဆိုဗီယက်ယူနီယံတွင် ထည့်သွင်းထားသည့် တောင်ပိုင်းကူရီကျွန်းများအပေါ် အချုပ်အခြာအာဏာကို သူမက ထပ်ခါတလဲလဲ တောင်းဆိုခဲ့သည်။ 

Takaichi သည် ဂျပန်နိုင်ငံအတွက် ခက်ခဲသောအချိန်တွင် ရာထူးကို ရယူခဲ့ပြီး နိုင်ငံသည် မွေးဖွားနှုန်း စံချိန်တင်နိမ့်ကျခြင်း၊ အိုမင်းရင့်ရော်သော လူဦးရေ အလျင်အမြန် မြင့်တက်လာခြင်း၊ ငွေကြေးဖောင်းပွမှု ဆက်တိုက်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းနှင့် အာဏာရ LDP ပါတီအပေါ် ယုံကြည်မှုကို အားနည်းစေသည့် နိုင်ငံရေးအရှုပ်တော်ပုံများအပေါ် ပြည်သူများ၏ ဒေါသထွက်ခြင်းတို့ကို ရင်ဆိုင်နေရသည်။

“ `