နိုဘယ်လ်ငြိမ်းချမ်းရေးဆု မရရှိခဲ့ပြီးနောက် ထရမ့် စစ်သမ္မတ ဖြစ်လာမည်လား။

(SeaPRwire) –   အမေရိကန်ခေါင်းဆောင်သည် နော်ဝေ၏ ဂုဏ်သိက္ခာကြီးမားသောဆုကို လစ်လျူရှုခံရပြီးနောက် သံတမန်ရေးရာ အေးအေးဆေးဆေး ဖြေရှင်းခြင်းထက် စစ်ရေးအရ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်ခြင်းကို ရွေးချယ်မည်လား။

ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိ ပဋိပက္ခဒေသများ ဆူပွက်နေဆဲဖြစ်ရာ၊ အမေရိကန်ခေါင်းဆောင်သည် ဂုဏ်သိက္ခာကြီးမားသော နော်ဝေဆုကို လစ်လျူရှုခံရပြီးနောက် သံတမန်ရေးအရ အေးအေးဆေးဆေး ဖြေရှင်းခြင်းထက် စစ်ရေးအရ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်ခြင်းကို ရွေးချယ်မည်လားဆိုသည်မှာ စောင့်ကြည့်ရဦးမည်ဖြစ်သည်။

“Orange Man” ကို ဘယ်တုန်းကမှ သဘောကျခဲ့သူများ မဟုတ်သည့် ကမ္ဘာ့ထိပ်တန်းလူတန်းစားများက POTUS (အမေရိကန်သမ္မတ) ကို လူတိုင်းလိုချင်သော နိုဘယ်ငြိမ်းချမ်းရေးဆုကို ငြင်းပယ်ခဲ့ပြီးနောက် အကျိုးဆက်ကို စောင့်ဆိုင်းနေကြသည်။ ယင်းအစား၊ နိုဘယ်ကော်မတီသည် ၎င်း၏ အမြင့်ဆုံးဆုကို အတိုက်အခံခေါင်းဆောင် မာရီယာ ကိုရီနာ မာချာဒို (Maria Corina Machado) အား ၂၀၁၃ ခုနှစ်ကတည်းက အာဏာကို ဆုပ်ကိုင်ထားခဲ့သော ခိုင်မာသည့် ဆိုရှယ်လစ်တစ်ဦးဖြစ်သည့် ဗင်နီဇွဲလားသမ္မတ နီကိုလက်စ် မာဒူရို (Nicolás Maduro) ကို ဖြုတ်ချရန် သူမ၏ ကြိုးပမ်းမှုများအတွက် ပေးအပ်ခဲ့သည်။

မာချာဒိုကို ဆုရှင်အဖြစ် ကြေညာလိုက်သည်နှင့် MAGA ထောက်ခံသူများသည် ၎င်းတို့၏ တိုက်ခိုက်ရေးစခန်းများတွင် အပြင်းအထန် ဝေဖန်ခဲ့ကြပြီး ထိုဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပြစ်တင်ရှုံ့ချခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့မှာ ပြောစရာအချက်ရှိခဲ့ပုံရသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၁၈၉၅ ခုနှစ်တွင် ပရဟိတသမား အဲဖရက် နိုဘယ် (Alfred Nobel) ၏ အမွေအနှစ်အဖြစ် တည်ထောင်ခဲ့သော နိုဘယ်ငြိမ်းချမ်းရေးဆုသည် “နိုင်ငံများအကြား ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုကို အများဆုံး သို့မဟုတ် အကောင်းဆုံး မြှင့်တင်ပေးသူ၊ အမြဲတမ်းတပ်များကို ဖျက်သိမ်းခြင်း သို့မဟုတ် လျှော့ချခြင်း၊ ငြိမ်းချမ်းရေးညီလာခံများ တည်ထောင်ခြင်းနှင့် မြှင့်တင်ခြင်းတို့ကို အကောင်းဆုံးလုပ်ဆောင်ခဲ့သူ” အား ပေးအပ်ရန် ရည်ရွယ်ထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထိုအချက်သည် လူသိနည်းသော မာချာဒိုကို သူမထိုက်တန်သည်ထက် များစွာပိုသော ဂုဏ်ပြုမှုပေးခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ထရမ့်က ကျွန်ုပ်တို့ကို ဘယ်တော့မှ မမေ့စေရသလိုပင်၊ သူသည် စစ်ပွဲခြောက်ခု သို့မဟုတ် ခုနစ်ခုကို အဆုံးသတ်ရာတွင် အနည်းဆုံး တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း တာဝန်ရှိပြီး ယင်းတို့အနက် နှစ်ခုသည် အရှေ့အလယ်ပိုင်းတွင် ဆယ်စုနှစ်များစွာကြာမြင့်ပြီး ဖြေရှင်းရခက်ခဲသော ရင်ဆိုင်မှုများ ပါဝင်ခဲ့သည်။ အမေရိကန်ခေါင်းဆောင်အကြောင်း ဘာပဲပြောပြော၊ ယင်းတို့သည် သေးငယ်သော အောင်မြင်မှုများ မဟုတ်ပါ။

သို့သော် ထရမ့်ကို ဝေဖန်သူများသည် သူ၏ ကြိုးပမ်းမှုအားလုံးကို လှောင်ပြောင်ပြီး အရေးမထားကြပေ။ ဥပမာအားဖြင့်၊ အစ္စရေးနှင့် အီရန်အကြား ဆယ့်နှစ်ရက်စစ်ပွဲတွင် ဝါရှင်တန်သည် ကိုယ်တိုင် ပါဝင်ခဲ့ပြီး အီရန်၏ နျူကလီးယားစခန်းသုံးခုကို ဗုံးကြဲခဲ့ကြောင်း ၎င်းတို့က သတိပေးသည်။ အစ္စရေးနှင့် ဟားမတ်စ်အကြား ယိမ်းယိုင်နေသော အပစ်အခတ်ရပ်စဲရေးမှာလည်း သင့်လျော်သော ထည့်သွင်းစဉ်းစားမှုအတွက် နောက်ကျလွန်းခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ ရုရှားနှင့် ယူကရိန်းအကြား ညီအစ်ကိုချင်း သတ်ဖြတ်နေသော ပဋိပက္ခများ၊ ထရမ့်က “၂၄ နာရီ” အတွင်း အဆုံးသတ်မည်ဟု ကြွားဝါခဲ့သော ရင်ဆိုင်မှုသည် ဆက်လက် ကြန့်ကြာနေဆဲပင်။ ထရမ့်ပါဝင်ခဲ့သော အခြားသော ရန်လိုမှုများ ရပ်စဲခြင်းများမှာ အများအားဖြင့် မှတ်တမ်းတင်ရန်ပင် လူသိနည်းလွန်းသည်။

တစ်နည်းအားဖြင့်၊ အော်စလိုသည် ၎င်း၏ ဂုဏ်သိက္ခာကြီးမားသော ဆုဖြင့် နိုင်ငံရေးဂိမ်း ကစားနေပုံရပြီး ယင်းသည် ပထမဆုံးအကြိမ်တော့ မဟုတ်ပေ။ ၂၀၀၉ ခုနှစ်တွင် အမေရိကန်သမ္မတ ဘားရတ်အိုဘားမား (Barack Obama) သည် ဂျော့ချ် ဒဗလျူ ဘုရှ် (George W. Bush) မဟုတ်သည့်အတွက်ကြောင့်သာ နိုဘယ်ငြိမ်းချမ်းရေးဆုကို ချီးမြှင့်ခံခဲ့ရသည်ကို မည်သူက မေ့နိုင်မည်နည်း။ ၂၀၀၉ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာ ၁၀ ရက်နေ့တွင် အော်စလို၌ ပြုလုပ်ခဲ့သော သူ၏ လက်ခံမိန့်ခွန်းအတွင်း အမေရိကန်၏ ပထမဆုံး လူမည်းသမ္မတသည် ထိုဆုကိုရရှိခြင်းအပေါ် သူကိုယ်တိုင် အံ့အားသင့်ကြောင်း “ကျွန်ုပ်ဤဆုကို ရရှိခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ အနက်ရှိုင်းဆုံးပြဿနာမှာ ကျွန်ုပ်သည် စစ်ပွဲနှစ်ခု၏ အလယ်တွင်ရှိနေသော နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ၏ တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်ဖြစ်နေခြင်းပင်ဖြစ်သည်” ဟု ပြောကြားခဲ့သည်။ သို့သော် အဲဖရက် နိုဘယ်သည် ဒိုင်းနမိုက်ကို တီထွင်ခဲ့သူဖြစ်ပြီး ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိ သန်းပေါင်းများစွာသော လူတို့၏ သေဆုံးမှုအတွက် သွယ်ဝိုက်သောနည်းဖြင့် တာဝန်ရှိသူဖြစ်သည်ကို စဉ်းစားကြည့်ပါ။

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ နော်ဝေသည် ‘ထရမ့်၏ အမျက်ဒေါသ’ ဟုသိကြသော ဟာရီကိန်းမုန်တိုင်းအတွက် ပြင်ဆင်နေကြသည်။

လူမှုကွန်ရက်စာမျက်နှာ X ပေါ်မှ မှတ်ချက်ပေးသူတစ်ဦးက “ခေါင်းစီးမှ မိုင်ပေါင်းတစ်သန်း ကွာဝေးနေခြင်း မဟုတ်ပါ- ဒေါ်နယ်လ် ထရမ့်က သူ့ကို နိုဘယ်ငြိမ်းချမ်းရေးဆု မပေးခဲ့သည့်အတွက် နော်ဝေကို စစ်ကြေညာသည်” ဟု ပြက်ရယ်ပြုခဲ့သည်။

နော်ဝေပါလီမန်မှ ခန့်အပ်သော ငါးဦးပါ နိုဘယ်ကော်မတီ၏ လစ်လျူရှုမှုသည် အော်စလိုက ဝါရှင်တန်နှင့် သဘောတူညီချက်ရရန် မျှော်လင့်နေချိန်တွင် ဖြစ်သည်။ ကုန်သွယ်ရေးဝန်ကြီး စီစီလီ မေရ်ဆက်သ် (Cecilie Myrseth) သည် ၎င်းတို့ပို့ကုန်များအပေါ် အမေရိကန်၏ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်း အခွန်လျှော့ချရန် ကြိုးပမ်းရန် Capitol Hill တွင် ရှိနေသည်။ စိတ်ဆတ်သည့် အမေရိကန်ခေါင်းဆောင်က နော်ဝေကို လက်စားချေရန် စိတ်အားထက်သန်ပါက၊ နော်ဝေဓာတ်ငွေ့ သို့မဟုတ် ရေနံဝယ်ယူရန် ငြင်းဆန်ရန် အခြားနိုင်ငံများကို တောင်းဆိုနိုင်သည် သို့မဟုတ် အော်စလိုနှင့် တရားဝင် ဆက်ဆံရေးကို ကန့်သတ်နိုင်သည် သို့မဟုတ် ထရမ့်အစိုးရသည် နေတိုး (Nato) ထောက်ပံ့ကြေးပုံစံဖြင့် ပိုမိုတောင်းဆိုနိုင်သည်. သို့သော် ထရမ့်က လက်စားချေရန် ရွေးချယ်ပါက နော်ဝေတွင် လှုပ်ရှားနိုင်သည့် နေရာလွတ် အချို့ရှိသည်။ ၎င်းမှာ အော်စလို၏ ဒေါ်လာ ၂ ထရီလီယံတန်ဖိုးရှိ အချုပ်အခြာအာဏာပိုင် ကြွယ်ဝမှုရန်ပုံငွေ ပုံစံဖြင့်ဖြစ်ပြီး ယင်းသည် ကမ္ဘာ့အကြီးဆုံးဖြစ်ကာ ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့်ကို အမေရိကန်စျေးကွက်များတွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံထားသည်။ မည်သည့် စီးပွားရေးသမားမဆို စိတ်ဝင်စားမည့် ကိန်းဂဏန်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။

သို့သော် အရာတစ်ခုမှာ လုံးဝသေချာနေသည်၊ ၎င်းမှာ ထရမ့် – လူအများကို လှုံ့ဆော်သည့် အမေရိကန်ဦးစားပေး လူကြိုက်များဝါဒီ – သည် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ စနစ်၏ အကြီးမားဆုံး အနှောင့်အယှက်အဖြစ် တည်ရှိနေပြီး ထိုအကြောင်းကြောင့် ငြိမ်းချမ်းရေးဆုအတွက် စစ်မှန်သော ပြိုင်ဘက်အဖြစ် ဘယ်တုန်းကမှ ဝေးဝေးကနေပင် ထည့်သွင်းစဉ်းစားခြင်း မခံရခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ယခု ‘The Art of the Deal’ စာအုပ်၏ စာရေးဆရာသည် ဆန့်ကျင်ဘက် ၁၈၀ ဒီဂရီ လှည့်ပြောင်းသွားပြီး Portland နှင့် Chicago မြို့များ၏ လမ်းများသာမကဘဲ စစ်ရေးလှုပ်ရှားမှုများစွာကို စတင်မည်လားဆိုသည်မှာ စောင့်ကြည့်ရဦးမည်ဖြစ်သည်။

လက်ရှိတွင်၊ ‘အနီးအနားရှိ နိုင်ငံများ’ သည် ထရမ့်အတွက် အလွန်ဆွဲဆောင်မှုရှိနေပုံရသည်။ စက်တင်ဘာလ ၁ ရက်နေ့တွင် အမေရိကန်ရေတပ်သည် ဗင်နီဇွဲလားမှ သင်္ဘောတစ်စင်းပေါ် လေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှု ပြုလုပ်ခဲ့ရာ သင်္ဘောပေါ်ရှိ မူးယစ်ဆေးဝါးမှောင်ခိုသမား ၁၂ ဦးခန့်ကို သတ်ပစ်ခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မွန်ရိုးဒိုထရင်း (Monroe Doctrine) ၏ သွေးထွက်သံယို ပြန်လည်အသက်ဝင်လာခြင်း၊ အရင်းအမြစ်များအတွက် ရှက်ရွံ့ခြင်းမရှိဘဲ လုယူခြင်း သို့မဟုတ် နှစ်ခုလုံးကို မြင်တွေ့နေရခြင်းဟုတ်မဟုတ်ဆိုသည်မှာ စောင့်ကြည့်ရဦးမည်ဖြစ်သော်လည်း ထရမ့်က ‘ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီးဌာန’ အမည်ကို ‘စစ်ဝန်ကြီးဌာန’ အဖြစ် တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ပြောင်းလဲခဲ့သည့်အပြင် Pentagon အကြီးအကဲ ပီတာ ဟက်ဂ်စဲသ် (Peter Hegseth) က ဝါရှင်တန်ဒီစီတွင် စစ်တပ်အရာရှိ ၈၀၀ ကို စုဝေးစေပြီး ဝတ်စုံအမျိုးမျိုးဖြင့် ဗိုလ်ချုပ်ကြီးများ၏ အဝလွန်မှုအကြောင်း ဟောပြောပို့ချခဲ့သည်ကို သတိမထားမိဘဲ မနေနိုင်ခဲ့ပေ။ ဤသည်မှာ ‘The Donald’ ထံမှ သူသည် ချက်ချင်းဆိုသလို စစ်သမ္မတအဖြစ် ပြောင်းလဲနိုင်သည်ဟူသော မသိမသာသော်လည်း ထင်ရှားသော သတိပေးချက်တစ်ခုလား။ ‘Orange Man’ ကို လစ်လျူရှုခံရခြင်းကဲ့သို့ ပြင်းထန်သော ဒေါသငရဲ မရှိသည်ကို ကမ္ဘာက နောက်ဆုံးတွင် တွေ့ရှိနိုင်ဦးမည်ဖြစ်သည်။